Acılarımdan bal süzüyorum
Ruhumun kovanlarına
Değmez mi?
Bir yudum
Gökyüzü içmeye.
Bu hayat
Hep imtihana tutuyor
Geçmek değil mesel
Kalabilen görebiliyor
Olanı biteni.
Şaşkın bakma öyle
Kelimeler arasına gizlenmiş
Gölgeleri okumadan
İçindeki boşluğa
Hep yenik düşersin.
Ne kadar biriktirirsen biriktir
Kilitli kafeslerde
Paranoyak
Bir kaybetme
Sanrısına düşersin.
Yağmur yağarken
Aç avuçlarını
Damlaların
Ellerinde buluşmasına.
Bıraktığında kendini
Evrenin aynasına
Bir sırra
Teslim et kendini.
Gördüklerini
Sakın tutma
Bir yol bul
Anlat
Düşene
Koşana.
Dur bekle
Değsin
Bin yıllık hayat
Derinlerine.