-arada yaşamak da gelir belki aklımıza-
önce bulut geçti üstümüzden
saçlarımızı okşayarak
sonra eylül çaldı kapıyı
tuzlu bir maviye kapanan yüzüyle
aklımızda yazdan kalmışlık
kuşlar seslerini alıp gitti
şimdi yorma kendini
hükmü verilmiş tüm sözcüklerin
kızıl bir nehir yüreğim
bu sonyaz gecesinde
bir zindan gibi
eski küfürler gibi göğsümde deniz
ve sonra penceremi örten
solgun bir çingene eylül
eylül
kaderinden kaderime baklalar saçan
saçılır bahçemize kederler
tenimize geçen tırnaklarımızda
uzar her özlem ardınca ayrılığın
bir bulut geçer üstümüzden bir bulut
bir de yoksulluğun türküsü
arada yaşamak da gelir belki aklımıza
Neval Savak
Bir cevap yazın