hatırladım ölümü bile
boynumda çiçekler alnımda nehir
tüm kediler ve çiçekler
beni yanıma getir
yorgun diri tenha
aydınlık içinde kuvvet
parladım ateş böceği gibi
içimde hırs ve cinayet
dün gemiler beklediler
gökyüzünde kuş sürüleri
unutmam dediğinde gülerek
kırdım taşın kilidini
önümde karanlık bir mermi
bir yanımda kan bir yanımda et
ağacın altında yalnız ve hür
çiçeği koparan ceset
hangi dağda kar yağsa bugün
ince bir çaba soğuk bir nefret
seven ince küçük bir göz
kentlerde ışıklar parlak titrek
flavore
atladı suya tüm nehirlerin kedisi
bir yay gibi gerildi nehrin debisi
ambarımda yosun fareler ve tahıl
kırdım önce son kirişleri
Bir cevap yazın