Bir piyanonun hiç kullanılmayan tuşları
Sen ve ben
Hep aynı senfoni, değişmez
Haberimiz bile yok birbirimizden, ne acı
Ben ve sen
İki farklı, suskun, iki farklı, habersiz ruh
Bir piyanist, bir besteci, bir orkestra
Bir gece, harmanlanmış bir döşekte
Sen ve ben
Nefes nefese, nefese nefes
Bak bu elim, bunlar parmaklarım
Yılların yorgunluğunu yükleyip dudaklarıma
Öpüverdim, parmaklarım dolanmış saçlarına
Ben ve sen
Ve sen kadın, kuş misali
Uçarı kaçarı, bir gıylaması kemanın
Bo eder bir üflemeli, trompet her zaman ki halinde
Klarneti hiç sorma, aman diyeyim
Ben? Beni bilirsin, hep sessiz
Biz
Bir senfoni olduk bir gece, gece sustu
Gece gönül koydu, yıldızlar parlamaz oldu
Siktir çekti Ay, darılmadım değil
İki oluverdi sana bir, bir nefes
Bir mırıltı, bir inleme, iki üç dört oldu
Bir cevap yazın