Teşekkürler Kemal. Her şey yolunda mı? Bıraktığım gibi mi? Demişsin son mektubunda.
Evet yolunda her şey,Gökyüzü bazen mavi, bazen kızıllı mora dönüşür. Bazen’de kara
bulutlar kaplar gökyüzünü ama sakın üzülme kara bulutlar kapladı diye. Tıpkı insanlar gibi
gökyüzüde bazen olur öyle…
Ben’de kendim çıktım yine bir yola yeni yerler, yeni yollar uzun Bi yol bu seferki. Kendimle
daha çok kalayım diye, kendimleyim yine. Bu harika,çalışmıyorum herhangi bir işte yok,
açıkçası umrumdada değil insanın kendinle kalmasının ne kadar müthiş bir his olduğunu
daha iyi anladım. Biraz yiyeceğim, bir kaç kitabım Bi miktar param mevcut kaçtım yine
buralara kitaplarım’la doğayla baş başa yürüyüşe çıkıyorum arada ağaçlıklara doğru. Elimde
Termostatımla, çayımı yudumlayıp ağaçları izliyorum, ayakta nasıl oldukları yere kökleriyle
bağlı kaldıklarını, ne kadar şanslı olduklarını yemyeşil dimdik ayakta olduklarını hatırlıyorum.
Çayımı yudumlarken bazen’de kuş sesleri geliyor kulağıma gözlerimi kapatıp Radyo’da en
sevdiğim müziği dinler gibi yapıyorum, sonra birbiri ardına düşlere kapılıyorum, biraz
ıslanınca kendime geliyor kulübeme doğru hızlı adımlar’la içeri giriyorum.
Şömineye Bi kaç tane odun attım. Şükür ki ateş henüz sönmemiş, nasıl sevindim
anlatamam doğrusu, üşümüşüm Bi kaç odun attıktan sonra çıtırdamaya başlar içerside
ısınmış olur.
Bilirsin Kemal Sonbahar serin olur. Kasım doğduğum ay, yazıyormusunTeşekkürler Kemal.
Her şey yolunda mı? Bıraktığım gibi mi? Demişsin son mektubunda. Evet yolunda her
şey,Gökyüzü bazen mavi, bazen kızıllı mora dönüşür. Bazen’de kara bulutlar kaplar
gökyüzünü ama sakın üzülme kara bulutlar kapladı diye. Tıpkı insanlar gibi gökyüzüde
bazen olur öyle…
Ben’de kendim çıktım yine bir yola yeni yerler, yeni yollar uzun Bi yol bu seferki. Kendimle
daha çok kalayım diye, kendimleyim yine. Bu harika,çalışmıyorum herhangi bir işte yok,
açıkçası umrumda’da değil insanın kendinle kalmasının ne kadar müthiş bir his olduğunu
daha iyi anladım. Biraz yiyeceğim, bir kaç kitabım Bi miktar param mevcut kaçtım yine
buralara kitaplarım’la doğayla baş başa yürüyüşe çıkıyorum arada ağaçlıklara doğru. Elimde
Termostatımla, çayımı yudumlayıp ağaçları izliyorum, ayakta nasıl oldukları yere kökleriyle
bağlı kaldıklarını, ne kadar şanslı olduklarını yemyeşil dimdik ayakta olduklarını hatırlıyorum.
Çayımı yudumlarken bazen’de kuş sesleri geliyor kulağıma gözlerimi kapatıp Radyo’da en
sevdiğim müziği dinletr gibi yapıyorum, sonra birbiri ardına düşlere kapılıyorum, biraz
ıslanınca kendime geliyor kulübeme doğru hızlı adımlar’la içeri giriyorum.
Şömineye Bi kaç tane adım attım. Şükür ki ateş henüz sönmemiş, nasıl sevindim
anlatamam doğrusu üşümüşüm Bi kaç odun attıktan sonra çıtırdamaya başlar içerside
ısınmış olur.
Bilirsin Kemal Sonbahar serin olur. Kasım doğduğum ay, yazıyormusun hala diye sormuşsun
evet hala yazıyorum yazacağıma okumak iyidir. Ama yazmak çok başka
söyleyemediklerimin hepsini yazıyorum. Kemal kalbimden geçenleri yıllardır. Kalabalık
arasında insanların neşeli sesleri kasvetli halleri koşuşturmaları Bi sürü insan tanıdım ve
evet dün gecede diğer geceler gibi uyuyamadım, pek tıpkı diğer geceler gibi olsun alıştım
ben uykusuzluğa yazdıklarımı anlamadığını söylüyorsun Kemal boş ver bazen ben bile
anlayamıyorum. Kendimi, Bi başkası nasıl anlasın sonsuzluğa gidersem eğer kapımı kırıp
içeri girsinler her yeri karıştırsınlar. Yazdıklarımı bulsunlar beni satırlarımda yaşatsınlar. Yine
tutamadım kendimi inan bana umut hiç bitmez ben yine bu geceyi sabaha bağlarım…
Bir cevap yazın