Kuytu bir çalılığın karanlığında

Hüzünlü bir sebatla çepeçevre

Sen olmuşum Dolunay’da

Akşamsefalarının kokuları

Karanfillere karışırken

Orada öyle durup

Kırık bir bulut taklidi yapıyorsam

Poyraz bu nemi getirdiği kadar

Güz kokularını da getiriyor odama

Güz yağmurlarında geceleri

Bastırmaya başlayan soğuklardan

Sığındığımız kuytularda cılız mecalsiz iniltileri

Gece yarısı ayazı içinde yükselirken

Yazın o dingin havası yok artık

Günlerdir ve gecelerdir

Üfürüp duruyor hiddetli lodos

Yağmur mu getirecek yoksa göğü açacak

Çınar yaprakları şaşkın

Parıldayıp büyüseler mi

Kuruyup dökülseler mi

Hamsi sürülerini itiyor

Lodos ılık ışıltı ağlarıyla

Çekerken balıkçılar

Akıntı önünde direniyorlar pul pul

Azgın lodos başıma vuruyor

Sarıkamış hatırası sinüzitten kalma bir ağrı

Bir yelkenli yelken açıp kuzeye gidebilir

Sürülerin ağ döken balıkçı motorlarının ardından

Güneyin sığırcıkları yalıçapkınına özense

Meltem poyraz esse

Fesleğen begonya kadar güneş istese

Martılar lodos’ta yükseklerde kanatlarını çırpmadan

Ne kadar uçabilecekleri yarışına girseler

Sis güneşe engel olmasa

Lodostan ağarmak üzereyken

Bulutlardan temizlediği ufku aşarak

Güneşe engel olmasa

Lodos kendi getirdiği yağmuru yumuşatsa

Yükseklerde oynaşa oynaşa

Emirgan’dan Çubuklu’ya doğru

Boğaz’ı aşan karga sürüleri Karadeniz’e ulaşmasa

Ya da Galata köprüsünü günbatısına karşı

Siper edip Haliç’ten gelen ılık sularda uyuklamasa martılar

Bütün yapraklarını dökmedi henüz çınarlar

Ne ağustos sıcaklarından beri kavurucu lodos

Ne öfkeli poyraz ne kurutucu gündoğusuna şiddetli günbatısı

Henüz koparıp alamadıysa yapraklarını ağaçların

Şimdi Karadeniz’in bütün suları üzerine boşalırken soğuk

Direnme çamları kıskanarak kış günü

Kimsenin olmayacağına emin serçe gelip konar

Vapurun üst arka açıklığına insanları bıraktığı kırıntılara

Karanlık dalgalarda denizin yüzünü ağartanlar

Denize konmuş ak martılarmış meğer

Kim demiş insanın İstanbul’da yalnız kalma olanağı yok diye

Kış akşamları Boğaz’a giden vapurların kapalı bölmelerinde

Denize bakanları hiç görmedin mi

Dalga kıranlara çarpan dalgaların arasında

Açık deniz seferine çıkmış karabataklar

Dönmüşler seferlerinden dalgakıranın üstünde

Hafif lodos’lu güneşte

Açmış kanatlarını kurutuyorlar salındırarak yavaşça

Martılarında kızışma zamanıysa

Boğazda yüksekliklerde giriştikleri çılgınlıklardan anlarsın

Her şamandıra da bir karabatak

Bir balıkçı teknesi yaracak karanlık içinde

Mehtapta koyu lacivert suları

Ya da gündüzse ışıl ışıl yeşillerle mavilerle

Canlanacak sularda görüntüsü kaçıncı dalışta

Gagası balıklı çıkacak acaba karabatağın

Bitkiler söylüyor onlar yanılmaz

Bağ budama kalem aşısı zamanı

Bahar geliyor kışın gecikmiş fırtınalarının içinde

Baharla kırlangıçlar gelecek mart soğuğunda

Boğaz üzerinde kulaklarına kar suyu kaçmış

Sersemlemiş yüze çıkmış istavritleri

Martılar yiye yiye tıkanıp bitap düşecek

Üsküdar’da Salacak’tan boğaza bakarken

İçim umut dolacak işte

O baharın yaklaşışıyla güçlenen

Boğaz akıntısına karşı İstinye iskelesinde

Geçici olarak yanaşmak hayal mayal

Seçilmene yarayan aydınlığında sabahın

Şimdi seni bekliyorum biliyorum

Gelmeyeceksin bende beklemeyeceğim artık bu soğukta

Çünkü bahar gelecek umut yeniden çiçek açacak

06.07.2017 Mehmet Özgür Ersan Üsküdar