“Gibi” – Buket Çetintaş

Uzerimden gemiler geciyor sanki
Demek ki ben sularin dibiyim
Dogdum ustunden cok zaman gecti
Ama sanki dun hayatim birininkiyle karismis gibi
Hersey de bir gibi’lik war bugunlerde
Sehir benim ama ben terkedilmis
Sen yoksun diye tum renkler anlamini yitirmis
Nefes aliyorum ama sanki cigerim delinmis
Gibi’lik war bugunlerde herseyde
Bu artik degil sensizlik yalnizlik da degil bensizlik “gibi”
Cizemedim beyaz kagit ustune huzunlerimin seklini
Huzunlerim de beyazdi gemiler gibi
Gidemedm hicbiryere sensiz
Bavulumda aklim, icinde sen , senin icinde baska biri
Hapislerde curusun dedim bu ask
Yuregimin duvarlari gerildi
Daha once kacistigim yollar bu sefer kaybolusumu izledi
Yasiyorsun ya bana inat
Gidiyorsun ya umarsizca
Gemiler batiyor her seferinde
Kagitlar yaniyor siirlerle beraber
İcimde inanclar sonuyor isyan kaldiriyor goz yaslarim
Sonunda kuruyan ben
Yine de bir kez daha gormeden olme
Yanimda yesersin dallarin
Yapraklarin benim guzumde sararsin
Benim topragima dokulsun ciceklerin
Koklerini yine ben sarsin