Bir şeyler var gökte bir şeyler
durmadan hançerleyen yeryüzünü
ey yüreğim
dün peşimdeydi
bugün ayak ucumda
gün boğumunda
uzun değil gölgeler
uçurtmalar mı yalnız
ağaç dallarına takılan zamansız
sokaklar suskun
yapraklar genç
ayaklar altında ezilen
ah ki ah!
yuvarlanarak düşerek kalkarak
emziriyor acıları insanlar
gölgeler keskin kuzguni
eski bir kitapta
kırılıyor ömrün hecesi
bırakın aynalar
suya kansın gözlerim
yıkasın yüzümü
beyaz köpükler
kara yazgıları gömüyorum
yerin en dibine
mavi kuşun kanadına
teyelliyorum sesimi
incitilmesin
çocukların gölgesi
Seval Arslan
Bir cevap yazın