yalnızlık tek ayak üstünde kaldıysa eğer
saçmalamak istiyorum burada
beni berbere
götürün kızlar
saçlarıma kurdele bağlasın rüzgâr
bir yanım
içsel
köprüler
kurarken denizle
diğer yanım otlar gibi yerde
kalbimi betonarmeye çevirip
yeşillikler toplayacağım
gökdelenlerden
kimse benim yerime
uçmasın
ben kırık bir bölgeyken
iki bacak arasında
kasıklarımda sallanan incir kuşları
nehirlere karıştı
nehirler denize
o hiç beğenmediğiniz tahta
ayaklar da
benimdi
şişmanlamak için gül kurusu yedimdi
ahşap masalar kırılınca
demir masallar anlattılar bana
suya mürekkep karıştırıp
içmeye kalkıştım
uçmaya benzemiyordu
bildiğin yağmur kokusu vardı ağzımda
annem, çiçekler içinde büyüyen bir kadındı oysa
ve yüzü bembeyaz
annem ki, her tarafı otuz
iki parça
annem ki,
elleri tozlu raflara adanmış
iyilik gömleği
havaya çekiçle vurdu dünya…
Bir cevap yazın