kabuğuna çekilmiş rüyaların içinde anmıştım seni
gözkapaklarının dünyaya sırt çevirdiği gecelerde
yağmur unutturdu bana adımı
geçmiş sanılanların
güne ait olmaya çalışan izlerinde
karşıma dikilen her sözün ilk hecesinde
duydum adının adıma karışan acısını
sonra dedim
yorgun ve biraz da yitik:
hangi ölüm eskir ki
Bir cevap yazın