Güneşli bir sonbahar günüydü
Çatıları, evlerin duvarlarını çığlığıyla kesti kadın.
Katmerlenmiş acısı,
Sesinde yara izleri.
Duvarlar, sırt sırta vermiş, kimseden seda yok.
Ölmek hiç bu kadar güldürür mü insanı
Peki ya, bu kadar yalnız mıdır insan ölünce?
Bu kadar üşür mü elleri…
Cahil kuşların ardınca gitti,
Ey!
Bir cevap yazın