Sevgili insan ben neredeyim dergi orada. Hece Taşları Dergisi 18. sayısı ile birlikte bundan sonra Kahramanmaraş’taydım.
Derginizin 18 sayısı ekli dosyadadır. İlgi göstermenizi ve dostlarınızla paylaşarak sesimizi çoğaltmanızı istirham ederim.
Selamlar saygılar
Tayyib Atmaca
Bülbül olmuş gülistanı beklerim
Geçti cahil ömrüm gülizâr deyu
Azgındır yaralar kabul etmez em
Ya kime varayım yaram sar deyu
Bir gün bile dost bağına girmedim
El uzatıp gonca gülün dermedim
Dünya güzeline gönül vermedim
Benim sadâkatli yârim var deyu
Emrah devran sürsün bezminde ağyar
Bu gam diyarında ben kılayım zâr
Sen tek başına gez taş yürekli yâr
Ben de böyle dolanayım yâr deyu
***
Elâ gözlerini sevdiğim dilber
Sen benim derdimden devâ bilmezsin
Sen nasıl tabipsin yoktur ilâcın
Yürekte yaramı sarabilmezsin
Sana derim sana ey kalbi hayın
Kimseler çekmesin feleğin yayın
Alıp harap ettin gönül sarayın
Alıp bir taşını koyabilmezsin
Emrah eydür yalan oldu sözlerim
Muhabbetin can evimde gizlerim
Ne durursun ağlasana gözlerim
Gitti kaşı kara, görebilmezsin
***
Felek çakmağını üstüme çaktı
Beni bir onulmaz derde bıraktı
Vücudum şehrini odlara yaktı
Yandım ataşına su leyli leyli
Felek çakmağını eyledi çengel
Yâre gidem dedim koymuyor engel
Ölürsem kabrime sevdiğim sen gel
Gözün yaşı ile yu leyli leyli
Her an dilimizde dostun kelamı
Uğra dost köyüne eyle selamı
Tenhada görürsen Emrah cananı
Daim ezberimde o leyli leyli
**
Bugün ben bir güzel gördüm
Bakar cennet sarayından
Kamaştı gözümün nuru
Onun hüsn-ü cemalinden
Salındı bahçeya girdi
Çiçekler selama durdu
Mor menekşe boyun eğdi
Gül kızardı hicabından
Bahçenin kapısın açtım
Sandım ki cennete düştüm
Sevdim coştum helallaştım
Buse aldım yanağından
Bahçenin kapısı daldır
Dalında öten bülbüldür
Emrah da bir edna kuldur
Bağışla geç günahından
***
Şimden – gerü nazlı yâre küskünüm
Yıktı hatırımı barışmam gayrı
Âlem gelip bana rica ederse
Çevirdim yüzümü görüşmem gayrı
Bundan sonra ben o yâre küskünüm
Yıktı hatırımı barışmam gayrı
Cümle âlem gelse minnet eylese
Çevirdim gönlümü barışmam gayrı
Güzel keklik gibi kafeste olsa
Altın vezne ile cevahir tartsa
Yarım mahşer günü şefaat etse
Giderim mahşere görüşmem gayrı
Bu yıl da Emrah yarsız kışlasın
Varır isem o yar beni taşlasın
Şimden gerü bildiğini işlesin
Hiçbir umuruna karışmam gayri
Erzurumlu EMRAH
Bir cevap yazın