Gitme zamanı geldi yalnızlığım
Haydi bir kaldırımda bıraktığın kollarımdan tut
Sımsıkı sarıl ruhuma üşütüyor bu sokaklar onu
Bomboş bakışlardan seç hüzünlü gözlerimi
Ve yine anlat ona yalnızlık masallarını hikayelerini
Kollarımdan yalnızlık yüreğimden hüzünler tuttu
Kimsesizler sokağında adımlarım sahipsiz sesim öksüz
Üşümüş bir serçeye ağlar sesiz sesiz göz bebeklerim
Yavru bir sokak kedisinin ürkekliğinde ruhumun derinlikleri
Kaldırım taşlarından da taş kalpli kalabalıklar arsında kayıp düşlerim
Yaşlı bir simitçi amcanın yorgun gözlerinde yitirdim kurduğum tüm hayellerimi
Bir cevap yazın