Ben bulurum karanlık kuytularından
Bir suç gibi sakladığın zerafetini.
(Çünkü kulağını kesmek van gogh yapmadı seni)
O gün ben iyi niyetlerimin
Ölüm fermanını duydum dudaklarından.
Kahrolmak bunu gerektirirmiş.
Bak,
Nefret ediyorum kendimden!
Fısıltılar devam ediyor ardından.
Ve daha nicesi…
Ve daha nietschesi…
Sen öldün,
tanrı öldü.
Yorganlar altında saklandım ecelinizden.
Çünkü yıllarca aynı kabusa uyandım.
Anladım,ancak böyle uyurdu bir zerdüşt.
Ki..
Yeterince cesur değilsin biliyorum.
Yapabileceğin bir vedan bile yok senin.
Gidiş adımların
dinleyebileceğim cenaze marşımdı.
Son sözü nefretin söyledi,
sen sessiz kalmayı seçtin
Ama fısıltılar devam ediyor ardından…
Bir cevap yazın