İnsan – Beril Özdoğan

Zan geçidi cana vardı, candan geldi rana vardı
Al renginden moruna, kızılıyken harına
O korun karasında
İnce ince süzülen ışığına
Öz göz söz olan tüm yoğunluğa…
Sureti ak olan
Şahlanan tüm zamanlarda
Yaratımı kendi olan ışığına vardı
Var olan hep vardı
Ama o sınırı olmayan bir yaşamın, her ana akışıydı

Zamanlarda, tüm yaratımında; kapı anadır…
Aha o ana doğum; yaşamın atalığıdır bu toprağa

Ey toprağım, kil oldum, kum oldum
Aha işte sen oldum
Toprağın dili odum
O dilin, ışığı… ışığın sesi oldum

Tohum oldum, ektim kendimi
Hasat oldum biçtim
Doyum oldum bütüne
Ekmeğimde biliş oldum
Bu bilincin yolu oldum
Aha yolum yaşam
Aha o yolumda indiğim tüm kapılarda
Birleşen gücün kalemi oldum

Bu kalem yazar…
Bu kalem bütünle yazar…
Bütünün hayrında, beden ilmiyle yazar
Her diriyle kendi yüreğinde
Kendinden öte olan yine kendini
Kendiyle kayıtlamak için yazar

Yaz kalem yaz!..
Her okunan, yazdığın yaşamdır, yaz!..

Ben toprak…
Ama ben o toprakta zirvelerini yaratan dağ
Ama ben bir su…
Akıp giden, coşan
Yaşamın kaynağını kendiyle akıtan öz kaynak

Aha ben çayır çimen, küçük bir ot
O otun içindeki o tek yaşam
Kaynak ışığın nefesi!…

Ve ben doğan güneşim, kendime yağmurum
Karımın soğuğunda, sıcak akan suyum
Akarım beslerim doğamı
Işığım ben kendime, kendi öz doğama
Birleşik zamanın, birleşik gücü
Ve birleşik ışığın doğan gücüyüm kendi toprağıma
Bedenim; tüm doğal tabiatım
Tüm zamanların yaşamıdır ışığım

Ben ben derim…
Ama ben, birin kapısı olan birleşik bir zamanım
Birleşik bir zamanda kendi dünyamı
Yaşamım olarak yazmaktayım

Kalemim, anın sonsuz sınırsız ilmini açar zamana
O zaman ki; anda iner toprağıma
İşte ben zaman!…
Aha ben toprağımda ışığını yakan cevher
Aha ben, cevheriliğini kendinde dünya olup kayıtlayan dirilik
Cennetin kaydıyım toprağıma

Sönmez bir ateşin en derinlerindeki kor…
Alev alev yanmakta, tam merkezinden akmakta
Ateşi coşmakta tüm zamanlara
Yaşamın kaynağını dünyasında yazmakta

Yaz kalem yaz, her okunan yazdığın yaşamdır yaz…
Kendi kitabım, ben olan sayfalarımdır
Elimin ayağımın tüm kaydıdır
Kayıt olan bilgi benim kaynağımdandır
Kaynak bilgim benim kitabımda
Bende kalem ilmiyle yazılandır
Bende beni her daim yaratan
Yaradan olan ışığımın her diriye ben ilmiyle akışıdır

Ak ilmim ak…
Ak kapılarda as olanı as olana kayıtla
Elim güç, ayağım güç
Birliğim güç…
Birleşik ışığım İnsanlık ilmiyle tüm zamanlarda iş başında
Ben kaynağım tüm zamanlara kendini açan
Kaynağını yaşamlara, o yaşam olup açan

Birleşmeden bütünlük olmaz dedik…
Bir olmadan tek olan o yaşamda kervan yürümez dedik…
Aha bende seni yaratıma sokmadan
Aha işte bende seni tohumlamadan
Aha işte o bende, bizi her daim yarına aşkla kodlamadan…
Aha işte, her şimdide bu bilinçle tohumlanmadan
Aha işte o tohumun yaratımında
Yarattıran kaynağına varmadan olmaz dedik..
Dedik ki dedik ve dedik, her an şimdide dedik…
Ama, aha işte biz; bir olup kaynağımızı tohumladık
Aha kodladık
Aha açtık kodları yaşamı yaşamdan yazdık..

Yaz kalem yaz…
Bilirim bu kalem, her diriyle kendi kaynağında yaşam yazar
Yaz yaşam yaz..
Bilirim yaşam, İnsanlıkla akar
Ak İnsanlık ak..
İlminde, ışık yaşamın kaynağı alev alev yanar
Bilirim ki yanan devri alemini aşkla yaşar
Bilirim ki yarınım benim şimdimde, her daim bu günüme doğar
Şimdiden öte bir şimdide her daim bir şimdide
Benim varlığım ışığımla akar…
Ocağım bu bilişle yanar…
Şimdilik!