Kabiliyetlerin katili duruyor ortalıkta hin bir bakışı var
Sinsi bir gülümseyiş sürüklüyor yalnızlığa
Sanki ağaç köklerini çekip çıkarıyor atıyor sonsuzluğa
Zorbaların yanında melekleri tasvir ediyor bir çaresiz portre
Ulaşıyor fazlalığın enkazından en dibe
Söyleniyor beli bükülmüş bir türkü gibi dilden dile asırlarca
Kabiliyetlerin katili ulaşmak istiyor zorbaların hünkarına
Tevcih ediyordu arzu hallerini şehrin ileri gelen sükkanına
Kurtarıyordu bir ses onun hemen yetişiyordu imdadına
Kabiliyetlerin katili savaşıyordu hisleriyle inadına
Amansız bir seher yelinin ürpertici ışığında çarpışıyordu hisleriyle
Som bahçelerde son bir insanlık arıyordu sonsuzluk fihristlerinde
Esnek manevralarla ilerleyen bir trenin ayak seslerinin oluşturduğu siste… Kabiliyetlerin katili dikdörtgen bir masanın köşesindeki dört bardak
Bardaklar kristal camdan üstlerine dökülmüş birkaç karanfil parçacığı
Bardaklar devrilmemek için gülüşlerini saklıyorlar öz benliklerinde
Mutsuzluklarla yoğrulmuş mutluluklarla coşarlar kimi zaman
Kimi zaman acıların acıttığı yüreklerde tebessüm etmeye çalışırlar olağanca Kabiliyetlerin katili arıyor kurbanlarını her saniye her dakika
Boğmak için uğraşıyor karanlıkların aydınlıklarla sentezinde kurbanlarını Kabiliyetlerin katili kabiliyetlerin geniş menzilinde
Kabiliyetlerin katili gönlün en ölgün nefesinde…………..
Bir cevap yazın