Çok uzaklarda bir kırlangıç göçü var
Aç kanatlarını
Göğün denizine katıl
Biliyorum kabuslarının dolu gibi yağdığını
Üşüyorsan, durma öyle uzak
Sarın gökyüzüne
Açar sana kollarını güneş,
Karşılar seni bulutlar,
Buseler kondurur minik papatyalar.
İlkbaharın hazin sonu
Palas pandıras bir yaz
Kağıt uçakların külleri nerede
Kanatlarına bırakmıştım
birkaç parça tebessüm
Ulaşmış olmalı ki
Yüzümü okşuyor güneş
Bir kaç parça rüzgar getirmiş senden
Hadi gel ağlayalım şu kenarda
Ruhumuza dökülsün gözyaşları
Kelimelerimi mazur gör,
Senden bir kaç parça koparabilmek için bu cüret
Bir cevap yazın