Kahvaltıya Gelsen / Nursel Dinler

bir sıcak somun,

bir tabak zeytin,

biraz da peynir,

çayımız da buharda;

neyine yetmez ziyafet dediğin,

nedir?

 

kahvaltıya gelsen

kahve altı yapsak seninle

diz dize

göz göze,

muhabbette kurulu

saat mi olur ?

 

gözlerin iki fincan mey;

içen kendini cemal,

içmeyen kamil sanır,

sır dediğin nedir ki?

nokta da kendinde saklıdır…

 

içsem;

doya doya

badesinden gözlerinin,

baden

bin derdime çaredir.

çaresiz dertler de

bir başıma koyma beni,

yokluğu gözlerinin;

kuş uçmaz,

kervan geçmez

viran kentimdir…

 

bir yudum içir gözlerinin meyinden

ne olur…

kırk yıl değil

kırk satır

hatırın kalır bende.

doyamam seni yazmalara

bakarım fal diye

gözlerinin kahvesine,

neler okurum neler

bir de görsen gözlerini

gözlerimden…

 

demi tuttu ruhumun,

çok bekletme sevdiğim…

 

zehir de,mey de

bilinmez.

içmeden

hangisi

belli olur?

 

nursel dinler

20 ekim 2013 – kadıköy