Bir meleğin yeryüzündeki yansıması
İki kanatlı kapı
Paslı bir demir kilit
Açar tüm hatıraları
Yosun kokusuna
Yankılanır martı seslerinde
Sevgiliye aç ruhun sızlanışları
.
Ömrü boyunca kıyamda durur kapı
İbadet edercesine
Bir içe açılır
Bir dışa kapanır
Selam verircesine
.
Bir medeniyetin ruhudur
Tokmaklarındaki vuruşlar
O motifler ki
Şaha kalkmış bir at
Yeleleri rüzgârla barışık
Koşar öz yurduna
Unutulmaya mahkûm olmuş
Ustaların ellerinde
.
Kimi tıklatılır her gün
Kimi senede bir gün
Kulağı ayak seslerinde
Beklemekten ölgün düşer kapı
.
Katlanır acı üstüne acı
Tatmayan bilemez bu sancıyı
Anadan üryan bir bebeğin ağlaması
Nurla kaplı o sır kapısından
Geçmekle başlar
Her ömrün ölümsüz masalı
.
İnsan yenik düştükçe kendine
Öfkeyle çarpar kapıyı
Hırsın hırçın yüzüne
Oysa açılmak ister kapı
Masumiyetin huzur veren mabedine
.
Kalptir kapı
Büzülür kapandıkça kendi elemine
Genişler açıldıkça Rahmani nefese
Kabzedilen ruhun son tanığıdır
Sonsuzluğa açılan her tabutun
Üstünü örter kapı
Kirpi: Her şiirin bir öyküsü vardır. Bu şiirin öyküsünü ise; Yıl 2019’du. Kapı filminin fragmanını izledim. Başrolde yeşil çamın efsane oyuncularından Kadir İnanır’ı görmek beni heyecanlandırdı. Midyatlı Süryani bir ailenin dramını konu alan filmde, yıllar önce Berlin’e göç ederek düzenlerini kurup torunlarıyla birlikte yaşayan mutlu bir aile vardır. Ta ki, yirmi beş yıl önce kaybettikleri oğullarıyla ilgili bir telefon gelene kadar. Aile bir kuyuda çok sayıda cesede ait bunan kalıntılardan oğullarını tespit edebilmek için Midyat’a geri döner ve Yakup usta karakterindeki Kadir İnanır oğluyla birlikte ceviz ağacından yaptığı üzerinde güvercin, su damlaları, nar motifleri ve hayat ağacının olduğu, evlerinin ahşap kapısının sökülüp çalındığını görür. İşte filmde gözyaşlarınızın damladığı yeri eritecek kadar etkileyici sahneler başlar. Bir baba oğlunun hatırasına sahip çıkmak için çalınan kapının ardına düşer, İstanbul’a kadar uzanan bir yolculuk sonunda kapıyı bulur, Midyat’a dönerek oğlundan kalan kemikleri defnedeceği bir tabut yapar ve üstünü o oğlundan kalan tek parçayla, kapıyla örterek toprakla buluşturur. Kapı şiirimi “Kapı” filminden etkilenerek yazdım.
Bir cevap yazın