Kollarına
Tahta köprüler
Demir köprüler
Demir kapılar
Toprağından setler kurdular Asinin
Olmadı
Mani olamadı ne insanoğlu
Ne günah yüklü cellât kılıcı
Ne de tanrılar
Didim’in Teodora aşkına
Kaç bin yıl geçti aradan
Kaç kere umut ettim
Kaç kere geldim
Sonu hep hüzne perçinli yalnızlık
Hangi tanrının köprüsü
Hangi tanrının bağışıydı
Kim bilir
Onu bulduğum
Sordu bana aşkı
Dedim avuç içimdeki yara
Sordum ona aşkı
Dedi yüreğime damlayan kanın
Kanadım
Tütün bastığım
En sevdiğim yaramdan
Kanadım
Kanım döküldü
Zerren oldum
Panzehiri yoktu
Karıştım sana Defnem
Z
27.10.2019 – Bahçeköy / HATAY
Bir cevap yazın