Tutki tutsaksın yalnızlığına,
Çıplaksın, üryan, geldiğin gibi.
Alçakça riyakârlığın ortasındasın
Sus kimse duymasın yine de yürek acını
Kanın akarken güneşe, bedel niyetine
Hatırla ne canlar verdin toprağa
Ellerine zulüm kınası yak, silinmesin
Zor olsun unutulması çektiklerinin
Kinsiz rehber olsun geleceğine
Zeynel Kürkçü
29.06.2016
Bir cevap yazın