semadan gelen kırk kuş kondu kırık dala
sesleri nehrin çağlayan sesine karıştı
güzelliğin serçe parmağına konan isyan etti
sonunda göğün deryasından düştü balıklar
yüzmeyi öğrendi susuzluk çeken sözcükler
imgeler diyarından kalbi kırık kırk havalandı
bulut yağmura “abi deme lazım olur” dediğinde
yeryüzü bu aşktan cevabını ıslanarak alırdı
kırk kere söylersen kırk birinci dilek tutardı
yarım elmaya edilen şaman duasını bittiğinde
dikiş tutarmış sevda savaşında yara alan yürek
ormanda saklanan çocuk bir fısıldasa şehir yıkılırdı
4,0 şiddetinde bir depreme bile dayanamazdı sevgisizlik
devrik cümlelerin arkasına saklanan kendine sığınırdı
samimiyetsizliğe güneş vursa da gölgesi kaybolurdu
caddelere mahkûm ağaçlar özgürlüğe yaprak dökerdi
yere düşen sayfayı kırklı yaşlarda şairin biri ayağa kaldırırdı
bulut yağmura “abi deme lazım olur” dediğinde
yeryüzü bu aşktan cevabını ıslanarak almış
kırk kere söylersen kırk birinci dilek tutarmış
yarım elmaya edilen şaman duasını bittiğinde
dikiş tutarmış sevda savaşında yara alan yürek
Bir cevap yazın