KIYAMETE GÖÇ EDEN RUHLAR-muammer gündüz

 

 

I

Var oldum, kıyamete göç eden ruhlarla beraber

Devrim olmadı içinde nefes aldığım cemiyetin

Kuş sürüleri, sual edenler ve gökyüzü

Sahip çıktı günahlarıma boyun eğenler

Kadın sürme çekti geçmişine

Hafızamdan hafızlar haram kıldı okunmayı

Ne menem bir şeydir ki bu?

Kader dedikleri çıkmazın içinde buldum kendimi

Olmaz, olamaz cennette gün yüzü

Cehenneme katılacak ilk dolmuşa binerim

Giderim bırakıp hücremi

Ne sarih bir kalpse bu kırılır giderken

Sonra ya ezberler, ya güler geçerim yanlarından

Değmem hiçbirine öfkeli siluetlerin

Enginlere sığmayıp taşan ne şu içimde

Doğruyu düzgün bilmedim ben

Katarakt olmuş bir adaletin körleri arasındayım

Sille tokat alaşağı eder beni bu kifayet

Kime dokunsam alayı cinayet

 

II

Var oldum, söğüt gölgesinde dinlenemedim

Yaz günüm ziyan oldu iç çekişler içinde

Kıyıda kalan, kıyıdakilerdenim bende

Biteviye hazırlıksız düştüm cemiyete

Cemiyet mi? Neydi cemiyet?

Kızgın, öfkeli, mutsuz bir topluluk

Toplum mu? Ne toplu mu?

Toplu cenaze, toplu tüfekli cinnet yığını

Gözlerim neyi görse görmeseydim demekte

Hatırlar mıydı şu gördüklerim görenleri?

Ne menem bir şey ki, bu içim hapis içimde?

İçimde ölümler, dışımda kıyım sürer

Kadın ağlıyor, bak yarınına

Yarın mı? Yarın kimin umurunda?

 

III

Var oldum, antibiyotikli hayatta soyut bir hastalığım nüksetti

Her arıza felaketin önsözünden çıkmış gibi

Orda kapalı kapılar ardındayken birileri

Kült acılar üstümüze hüznü kilitledi

Ne ki, kim ki bu olasılık denilen kavram?

Kargaşası ne ki de böyle ikilemli?

Anın mı, anıların mı, gecelerin mi bu dünya?

Yine dünya sözcüğü alfabemden peydahlandı

Belki de fırladı dil bilimciler tarafından

Önümüze sunuldu, dediler: bak kardeşim bu hayat!

Gör işte çelişkiler, zıtlıklar, aynılıklar…

Bir arada

Kadın durdu, kalktı iliklendi duygularına

Gözleri misket misali saydam

Elleri yeni yaşına toy giren bir kız gibi

Devingen, titrek, uysal…

Arsız sorular çıktı tabuttan

Sual edenler sualleriyle muallakta kaldı

Tabi ya, organik acıların cevabı mı vardı?

Var oldum, olmasaydım diyemem hiçbirimize

Hiçbiriniz kimse değildiniz zaten içimde

Var oldum olan olacaklara oldu

Oldum olası zaten olmadım

Şimdi, sonra ve daha sonra

Belki kış getiririm bende

Ne için olduğumun bir anlamı yok

Alındım, kırıldım bu dünyaya ziyadesiyle.