Mor mendilin kıvrımları
Gölgeledi
Yüzünü
İlkyazın alacakaranlığında
Işıldıyor dolunay
Hayat denen bir sunağın başında
En güzeli bütün yıldızların altında
Sağlığımıza içiyoruz
Gözleri bal renginde
Aşkın güzelliğiyle
Aydınlık yüzü
Aşmış gene kendini
Her halinde yeni bir güzellik
Kasırga nasıl sökerse
Meşeleri kökünden
Öyle sarsıyor yüreğimi aşk
Ama bil ki
Gelecekte bir gün
Bir takım insanlar
Ordan burdan şuradan
Bize dokunmuş bizi görmüş
Bizle sohbet etmiş insanlar
Anacaklar bizi
İlk yaz çiçekleri açarken
Yine bu sunağın başında yıldızlara karşı
Sağlıklarına içecekler aşkın şarabını
Bütün gece yağmur bir deli poyraz
Yalnızlıktan
Bağırıyorlardı
Bu şehirde
Yağmurdan sırılsıklam
Bütün yıkık insanlar
Yıllar bile yıkamadı
Bu aşkın anlatılan masalını
Ne yangınmış geçmişiz hayatın içinden
Aşkı bağırarak
Bir cevap yazın