Ben
Her parça parça oluşunda kalbimin
Tersine her dönüşünde bildiğim evrenin
Her yıkılışında başıma gökyüzünün
Ufkumda her kaybettiğimde seher yıldızımı
Kendime kaçtım
Sonra bir baktım
Sustuğum kadar konuşmamış
Ağladığım kadar anılmamış
Ve
Sevdiğim kadar sevilmemişim
Hiç
Kendime kaldım
Yolcusuz garlarda
Dumansız bacalarda
Yıldızsız göklerde kendimi aradım
Bulmak için kaybetmek
Unutmak için sabretmek
Gerek
Bildim
Kendimden sana
Senden kendime
Döndüm
Yine sana
Yine bana
Yine bize geldim
Buldum mu?
Yitirdim.
Şöhler üzerine suluboya marifeti ile lavi çalışmasından esinlenme
Bir cevap yazın