Yüzü soluk deftere seni anlatıyorum yine
Kapağı gökyüzü gibi mavi
Yani ben gibi o da dışarıya gülümsüyor
Bir sonbahar havasına bürünmüş bedeni
Eli yüzü sigaradan sararan dişler
Saçı başı dağılmış hırçın bir çocuk
İçindeki yazılar,
Harfler sanki maşayla kıvrıltılmış
Veyahut örülmüş
Senin adını karalıyorum
Lamia diyerekten
Aniden kış geliyor deftere
Şimdi beyaza büründü her yer
Oysa daha göç etmemişti Leylekler.
Bir cevap yazın