Her sabah evet her sabah
Koca bir dağ kaldırıp üstümden
Ruhumla salınıyorum yollara
Ruhum kayboluyor gün kendinden geçerken
Renklerim siliniyor kara bünyemden
Bir yansıma gibi yayvanlaşıp kendimden geçiyorum
Günler benden geçerken
Bir musluğum akıyorum
Öyle ki damla damla
Ne kana kana içiliyorum
Ne temizliyorum ömrümün kir pasını
Derdim tükenmek sadece
Tükenemiyorum
Bir balık ağıyım sonsuz çölün ortasında
Sahi ben ne işe yararım
O sonsuz açlık ile salınıp
Zehir salsınlar diye
Ancak akrep yakalarım
Bazen serap görürsem
Dolar sevinçle varlığım.
Bir kıyısındayım yaşamın
Ne ileri ne de geri
İliklerine kadar araftayım
İkircikli o kıyıda
Aynı suda ikinci kez yıkanmaktayım
Maviler mi kötü
Ben mi koyuldum bilmem
Gün kaybolup giderken
Lacivertle yüzerken
Mercan turuncusundan medet ummaktayım
Bir cevap yazın