Yürüdüm sokaklarında karış karış
sen de kalsın dedim al mendilim,duymadın
mevsimlerini yitirmiş bir şehrin güneşi olmak isterdim,olamadım.
hiç bir sese ulaşamadı sesim. /hiç bir göze değemedi,gözlerim.
saklasaydım belki kalırdı/bir bulutun arasından inmezdi gözyaşlarım
ey yer küre
senin çemberinden çıktı gölgelerim
boyumu geçti yalnızlığım
bir rüyaya inandım sonra,uyanamadım
hatırladıkça daha çok kayboldum yüzünde
uyan dedim kendime,kendimi bulamadım.
MEVSİMSİZ ŞİİR – EZGİ ÖZMEN
Son Yorumlar
- SESSİZ ÇIĞLIK PERDESİ:BİR AVAZDA-ENGİN DAL(SESLENEN ADAM) için Songül
- SESSİZ ÇIĞLIK PERDESİ:BİR AVAZDA-ENGİN DAL(SESLENEN ADAM) için Suzan Tokmak
- SESSİZ ÇIĞLIK PERDESİ:BİR AVAZDA-ENGİN DAL(SESLENEN ADAM) için Ceren
- SESSİZ ÇIĞLIK PERDESİ:BİR AVAZDA-ENGİN DAL(SESLENEN ADAM) için Latife
- SESSİZ ÇIĞLIK PERDESİ:BİR AVAZDA-ENGİN DAL(SESLENEN ADAM) için Hazal
En Çok Okunanlar
Son Yorumlar
- SESSİZ ÇIĞLIK PERDESİ:BİR AVAZDA-ENGİN DAL(SESLENEN ADAM) için Songül
- SESSİZ ÇIĞLIK PERDESİ:BİR AVAZDA-ENGİN DAL(SESLENEN ADAM) için Suzan Tokmak
- SESSİZ ÇIĞLIK PERDESİ:BİR AVAZDA-ENGİN DAL(SESLENEN ADAM) için Ceren
- SESSİZ ÇIĞLIK PERDESİ:BİR AVAZDA-ENGİN DAL(SESLENEN ADAM) için Latife
- SESSİZ ÇIĞLIK PERDESİ:BİR AVAZDA-ENGİN DAL(SESLENEN ADAM) için Hazal
Bir cevap yazın