giymeye kıyamadığın gömleğin
bağıra çağıra şarkı söyleyen kadının sesi yırtılır
sızmayım içeriden dışarıya toplu iğne başı kadar ışığım sızmasın
gece görecek bu gece içimi
nasıl merak ediyor yıldızlar evimi ne nerede
babamın titrek küfürleri geliyor aklıma annemin
ellerinde intihar eden saçlarım
her şeyi boyuyorum aklım erdi ereli zıttına
önce eli olmayı öğrendim insanın
merhametimi öldürmeyen bir sürü seri katil
pembecik dilimin altında okkalı küfürler
ölü de oldum sevdiğimin ellerinde yaktı da yaktı
sevdiğim tende kaybolmayı özledim aranmayı bulunmamayı
mızıkçı hayat susmadı yerimi
en çok âşık olmayı sevdim sunduğu ulutan kopukluğu
kokumu unutmuşum bir keresinde yastığında
kaldı
Bir cevap yazın