I.
İnsanlar geçiyor sırtından
Ağız dolusu konuşup
Seslerini duyuramayan
Ölüme bakıp, var olmayı yok sayan
II.
Bir yolculuk geçirse şimdi içinden
Aklından hiç çıkmayan
Avuç içleri yanan göğe sığınsa
Bu gece o gece diye düşünse ardından
Adımları kaldırımlarca intihar etse
III.
Kaçınılmaz sona,
Yeni sonlar yazan insanlara benzese yüzü
Yaşlandıkça içini çıkarıp
Bir köprü dolusu yüze assa
IV.
Yeni doğan bebeklere benzese Munch’ın duyulmayan çığlığı
Ve yaşlandıkça çocuklaşsa…
Bir cevap yazın