İyi ve kötünün ötesinde olmak Nietzsche’nin müziğini duymaya benzer; dans edersiniz ve size deli derler.. 🙂
Havuzun musluklarını tamir ederken onu izlediğimden habersiz bir görevli vardı, öyle kendi ritminde ve huzurla çalışıyordu ki hayranlıkla işte O, dedim suç ve cezanın, ödül ile verginin dışında. Şu an, onu gördüğüm şu an, saf ve özgür.
Tanımlardan öte olan şey, gerçek olabilir, yaşanan yaşatılan, böyle var olabilir.
Öğretilenleri bırakmak, bir sirk hayvanı gibi şunu yaparsak sevilen bunu yaparsak dışlanan gibi davranış modellerinin etkilerini görmek, ikinci el inançları silmek, revize etmek her şeyi, başlıca eylemler ; bu çemberin dışında olmak için.
Gerçi yine de bir çember var, belirleyen her şeyi ancak içinde debelenmek sizi edilgen ve bağımlı, dışında yer almak etkin ve olabilecek özgürlükte kılar.
Her insan, koşulsuz sevgi barındırır ve bunu görmek isteğini taşır içinde oysa dünya diyalektik bir varoluşla antitezini yaratır.
Kafa karışıklığı yaşadığınızda bilin ki, sentezini yapamıyor bu içsel çaba yerine çembere bağımlı kalıyorsunuzdur.
İnsanın denge bulma çabasına iyi bir örnek olabilir bu durum, tıpkı tahterevallide aşağı veya yukarıda kalmak gibi.
Oysa olan şey sadece olmak, haliniz neyse öyle kalmak hali.
Aşağı ve yukarı olan her şey ya bizi uçurur ya korkutur.
Biz şaşar beşer insan evladı, lunaparka gittiğimizde oynamayı biliyoruz da
Döndüğümüzde oyunun oyun oldugunu unutuyoruz.
Dünya hali bunun ne olduğunu kavramakla daha çekici aslında.
Sinekler yaprağın üstünde dururken aferin bana demiyor yada kızmıyor kendine.
İnsanız, doğmadan önce, koşullandırıldık. Onları aşsak bile uzun süren emek farkındalıkla.
İnsanız;
Zaaflı ve ölümlü.
Daha da belirleyicisi, alışkanlıklarına bağımlı.
İşte bu çemberde iken onu duyuyorum birden.
Ne ekmek ne su dediğinden beri, sevdiğim romantik serseriyi dinliyorum.
Adı da yıldız olacak isimlerden,
Seçilmiş gibi.
Sesi tırtıklı cips misali ilham dolu.
Sesi yıllanmış şarap gibi.
İçiliyor.
O diyor ki, parmesanı az fesleğeni fazla.
İşte o an diyorum ödül ve ceza dan uzak işte. Saf bi an.
hatırlıyorum seni diyor şarkıda
Parmesanı az fesleğeni fazla*
Sadece viski ve lazanya
Ritmi akıyor, hafifliyor iken ben.
Şarkıyı sevdim
Az ya da fazla değil
Olanı olduğu gibi anlatıyor
Süs de yok yokluk da yok
Var sadece.
Müziği duyuyorum.
Denklik bu.
* Viski ve Lazanya / Gecenin Sonuna Yolculuk Albümü / Teoman
Özgür Polat / Nisan 2021
Bir cevap yazın