Tanrının huzurunda
Unutulmuş bir kervan
Bir ucu bozkır
Bir ucu
Umut, yaşam.
Çocukların gözlerinde
Çapaklanır toprak
Buram buram özgürlük kokar
Hafızalarında anaları.
Babaları,
Can verdikleri suyu
Bir silaha feda eder.
Elbet unutur eller
Unutur hayat.
Nefes tutar kendini
Zalimin zulmüne karşı
Burnundan solur.
Salıncak sırası bekler çocuklar
Bombalanmış oyun parklarında
Çırpınır insan
Çığlıklar arasında
Kaybettiğinde sözlerini.
Nelere kadir bir bilse
Dinlese bir de
Nefesini insan.
Bir cevap yazın