İşte bak
Bu güneş koridorunda sereserpe bir gölge
İşveli yalnızlığının kalabalık konuğu.
Ateş evcilleştirildiğinde sesimi suya verdiğimi kimse bilmezken,
Bir kalp ötede sev beni
Hadi cüret et!
Ol’dan düşenin nefesi
Göz yuvasında
Soğudu
Dip
Dinerek “dipdiri” ateşinde o harfin
Kıyamete kök salan susuzluklara can üfler susuşlar.
Kirpikleri kanayan “taş taşa” iki yüreğiz birbirinin yakınında!
Kalbimin parmak izi,
Seni nun’a sardım.
Nun; sana kurduğum,sende kendimi yarattığım tek ve çok dünya.
Nun’un kapıları var.
Biri senin yanında diğeri…
Diğerini bilmiyorum henüz.
Nun senin rahmin,
İçinde yüzdüğüm.
Doğurulmayacak biri için doğurmayan bir rahim.
Bir cevap yazın