İskelesi çökmüş limanın
Kalbimi acıtır varlığı,
Bu sis bu yol;
Sönmüş fenerin ışığı.
Bilseler bu duyguyu beklemezler buçuğu
Aydınlanmış ruhumun kanadı
Bir adam göç eder
Sensizliğe küser.
İpi ipe çektikleri vakit gelir
Yokluğunu anlatanın dilinin kesildiği
Deniz fenerinin lambası ucuzlarda
Seni böyle sevdiğimi bilseler kuşa çevirirler bu şiiri.
Bir cevap yazın