Ölüme bir öpücük kondurayım dedi çocuk,
dinlemediler.
Ve kilitlediler son sandukayı
göğün hışmı dolu dolu
sandukayla arasında soğuk-uzak-mesafeli bir kefen
içi boşalmış bakışlarında
şimdi herkes yabancı.
Alışır belki zamanla
alışır ve bu erken ayrılığı affeder.
Rivayete göre, ölüm bazı acıları dindirirmiş
her gün sürmez elbet bu yas
belki yarın oyunlarına döner,
ama bu gece,
o ilk gece de çocuk; birden-aniden
ve o soğuk ürpermeyle
Hazirandan Şubata gider.
ve hiçbir oyuncak ısıtamaz onu
Annesi erken ölen çocukların üşür/kalbi/hep.
Bir cevap yazın