Şehri inkâr etmeye geldim bugün,
Boğazımda düğümlenen yıldızlardan ötürü…
Mavi bir ışıkla kapadım yalnızlığımı.
Dağların yamacında sustuğumdan ötürü…
Ben, zamanın bıraktığı yara,
Çocuklar terleriyle düşerlerdi toprağa.
Ben boynumdaki kemendi sıktığımdan ötürü…
Ne varsa yaşanmamış, sır kaldı bende.
Kırmızı bir gülü öptüm. Ve kavuştu âşıklar.
Mavi göğü bir bakışa tıktığımdan ötürü…
Yolları eskiten bir ayak gibidir şimdi suretim.
Darmadağın ve kaygılı, bir o kadar yorulmuş.
Aynalara adınla baktığımdan ötürü…
Bir bebeği inciten neyse daha kundaktayken,
Biriktirdim içimde o efsunlu şeyleri.
Ki, ben bilirdim yalnız öleceğimi,
Gençliğimi sen diye yaktığımdan ötürü…
Bir cevap yazın