Hayat ve Ölüm – Dilek Vural
Güneşli bir sonbahar günüydü Çatıları, evlerin duvarlarını çığlığıyla kesti kadın. Katmerlenmiş acısı, Sesinde yara izleri. Duvarlar, sırt sırta vermiş, kimseden seda yok. Ölmek hiç bu kadar güldürür mü insanı Peki ya, bu kadar yalnız mıdır insan ölünce? Bu kadar üşür mü elleri… Cahil kuşların ardınca gitti, Ey! Eki 22, 2020KİRPİ EDİTÖR
Mutluluk Arayışı – Fırat Büyükcivelek
Saatler günleri, günler haftaları hatta ayları kovalarken bu kadar hızlı akıp geçtiğine şaşırdığımız zaman boyunca mutluluğu arıyoruz. Bazen beklediğimiz bir terfiyle, bazen almayı planladığımız evle, arabayla, bazen çocuğumuzla ilgili planlarımızla hatta bazen geçmişimizle, geçmişteki güzel anılarla ve başarılarla. En son ne zaman tam olarak mutluyduk? Dün, geçen hafta? Belki çok daha uzun zamandır gerçekten mutlu […]
Vefa – Berrin Yelkenbiçer
Hediye edildim ben. Sürpriz bir hediye değildim gerçi, babası kadına fikrini sordu beni satın alırken. Rengime, cinsime kadın karar verdi. Göz alıcı çizgililer, neşeli benekliler arasından beni seçince çok mutlu oldum. Pencereden vuran güneş ışığının da yardımıyla daha da kırmızıya çaldım, biraz utançtan ama daha çok mutluluktan. Sürpriz olsun olmasın, hediyeler genelde alanı sevindirir. Kadına […]
Evimizin İlk Radyosu – Yasemin Evren
İlkokuldaydım. Hiç unutmam, babam Mascot marka gri bir radyo getirdi. Masaya koyduk. Dinlerken ben yanına oturur radyoyu okşardım. Öyle her evde radyo yoktu ha! Babam köyde çalıştığı için düzenli gazete alamazdı. Radyoyu da gün içindeki yurttan, dünyadan haberlerin verildiği ajansları dinlemek için almıştı. Evde herkes çok mutluydu bir radyomuz olduğu için. Babamın olmazsa olmazı haber […]
Sen Benim – İsmail Güneş
Sen benim sığındığım gözyaşımsın,Sen benim ezbere bildiğim şiirimsinSen benim fırtınada sığındığım limanımsınSen benim gerçekleşmemiş düşümsün Sen benim beklediğim son mektupsunBakma yüzüme kanadı kırık kuşlar gibiSen benim sığındığım son çıkmaz sokağımsın. Eki 21, 2020KİRPİ EDİTÖR
Yarına Bırakma – Hüseyin Çağırgan
Ayşe günlerden cumartesi olmasına rağmen erken uyandı. Çayı koydu. Masayı hazırladı. Cezveye su doldurdu. İçine üç yumurta koydu. Kaynamaya bıraktı. Ekmekleri dolabından çıkardı. Dilimledi. Tavayı ocağa koydu. İçinde tereyağını gezdirdi. Eriyen yağ mis gibi koktu. Ekmek dilimlerini tavanın yüzeyine bastırdı. Cızırtı sesiyle birlikte mutfağa hoş bir koku yayıldı. Tereyağıyla kızarmış ekmeği Mahmut çok severdi. Mutfağın […]
Okyanus Esintisi – Şiyar Ayaz
geçtiğin sokaktagüllenecek bakışınen kör gecedeyalnızlığı severdim mısralarındabakamazdım kimseyeyüzünü unutacağım diye uzaklardan bir rüzgar esiyor saçlarınahafiften deniz kokuyorparlayacak gözlerinde yıldızlar sahipsiz gecemde sahi bir gün bahar vurur mu gözlerine olur mu devrim? Eki 21, 2020KİRPİ EDİTÖR
Kedi Gömütü Bahçeler – Cilasin Özgün
Eski yunanlardan kalma Olimpos antik kenti aşağısında, beyaz evlerin güneşte aydınlanan küçük Ege köyünde, insanlar sıcakta pek dışarı çıkmazdı ve sen kısa endamın Ay yüzünle sokakta eve erzak taşıyordun. O kadar güzeldin ki Maria! Bir an durdum ona baktım. Sanki buraya aittin. Kumraldı, derin dalgın ve baygın bakışlı o anda, denizin salınışlarını sanki kıskandırır gibi, […]
Masallardaki Meleksin – Cemal Karsavran
sen ruhumun güzelliğisinseni anlatabilmek kelimelerceduygularım yoğunlaşırkenelini yüzünü yüreğinisaçlarının her telinidolamak parmaklarıma yüzündeki o tebessüm dolu anlarıresmetmek tualehani mutluluğun resmi çizilmişçesinealnından gözlerinden dudağındanve gamzelerindenve bir lokma elmacıklarından ruhunun insan üstü niteliklerindensevgi dolu anlayış doluinsancıl özelliklerindenve kardeşliğin ve dostluğunbireysellikten arınmışkişi olmanın onuruyla sen umuda düşen sabah güneşiözgürlüğüm sevdamvar oluşu kendinde yaratanbölen paylaşan içtenliğinleruhumun ekmeğimasallardaki meleksin Eki 21, 2020KİRPİ EDİTÖR
Uyarı – Songül Akyıldız
Ey insan! Ey insanoğlu! . Şimdi iklim Çorak Mevsimler sahipsiz . Ayaklan artık . Bırak kibrini Fütursuz olmak Yakışmaz bize . Payımıza düşen Bir avuç Toprak . Gelecek elbet Birgün gelecek . Sizden bizden Nesiller Filiz ler . Kalan onların Vatan onların Dünya onların . Artık Ayaklan Uyandır vicdanını Uyandır kalbini Fikrini . Duyarsız olmak […]
Kuru Kemikler Vadisi “İstanbul Sendromu” – Ebubekir Emre Men
Çiçek pasajının önündeki yıpranmış mermer basamağa oturmuş insan manzaralarını seyrediyorum. Geldim İstanbul’a. Gidemiyorum. Hava ne kadar da soğuk! İstiklal Caddesi’nde, ayaza aldırmadan, bir yerlere yetişme telaşı olmadan, oraya buraya koşuşturuyor insanlar. Kestaneci nar gibi kızartmış kestaneleri. Kokusu burnuma kadar geliyor. O ne nefis bir kokudur Allah’ım. Yiyemesem de kokusunu duymak, o mucizevi lezzeti hissetmek […]
Dört Atlı – Ali Köseoğlu
Bu şehir son kalesidir Seher vakti kıyama duranların Son kalesidir bu şehir Suyu şehre kavuşturanların Bu şehri sırtında taşıyanların . Ruhu var kalbi var Gördüm ağladığını gözleri de var Son doğan bebeğin kalbinde atar kalbi bu şehrin Kaldırımlarında ayak izleri var medeniyetin Fer olur şehrin gözlerine ayın feri Isıtır güneşi insan gölgelerini . Koşun Çiçek […]
Von Karman Vortex Streets I – Regine Olsen
Hayır, bu defa inat etmeyeceğim Kendimden bin parça edip, eksilmeyeceğim Aramayacağım ardını, düşmeyeceğim peşine Suya teslim edeceğim tüm ‘an’lari Hayır, bu defa biriktirmeyeceğim içimde küçük kırıkları Ağırlaştırmayacağım günü, geceyi Uçuşan zamanın kanadına yüklemeyeceğim umutsuzluğu Hayır, bu defa yabancılaşmayacağım kendime Kaçıp, çekmeyeceğim kapıları ardımdan Evimin duvarlarını soldurmayacağım asıp suratımı renksizce Kara perdeler çekmeyeceğim güneşime Bu defa […]
Son Yorumlar