Sesi Mavi -emrah cavak

Alt dudağından kurtardı üst dudağında  bitmekte olan sigarasını. Yere attı. Ipinceydi dudakları ,aynı sesindeki mavi çocuk gibiydi. Hem maviydi sesi hemde  bir çok başka renk . Belki sabahları taze bir beyazlığa uyaniyordu, kahvaltıda mutlu bir sarılık vardı sesinde. Belki öğle vakti yorgun bir güneşin uğultusunda limoniydi. Belki akşam, dingin bir belirsizlik içinde kalıyordu sesi tüm güzel renklere inat. Ve belki  karanlık bir uykunun içinde beyaz bir kırmızı vardı sesinde daha uykuya dalmamış, dalamamış   insanların içini bir hoş eden… Ama sigara içerken maviydi.  Tüm renklerden kurtulmuş, tüm kavgalardan uzak bir dere yatağının yanıbaşında usul usul yıkanan köylü kadınların tenine dokunan  su misali.

Maviydi.
Biten o sigarasindan sonra değil öncesinde duydum sesini.
Sesi…