Derinlerde karanlıkta kaldığımda
Yüzeyden yönümü göstermeye gelen ışık,
Ve gökyüzünden düştüğümde
Beni kucaklayan pamuk tarlası,
Kalbimin sızısı,
Ruhuma karışan nefes,
Kara gözlerimden saçılan neşe,
Dudağımın köşesinde tebessümsün.
Gergin bir davul olur yüreğimin kafesi
Tok sesini kucaklayan
Ve her bir sözünle
Titretirsin tüm hücrelerimi.
Sen, doğunun mistik ezgisi
Ben, batıda bir yalnız çiçek
Yükselip göğe yağmur ol sen
Kurumuş toprağıma dökül
Köklerim için bir yuva ol
Güneş doğudan yükselir ya
Sabahım ol sen.
Ömrüme huzur,
Gönlümde şükür ol sevgili.
Bir cevap yazın