İkimiz de oturmuş karşılıklı
Birbirimize bakıyorduk anlamsızca
Bir de tepedeki saate
O konuştu önce
Havadan sudan nasıl oluyorsa öyle
Ben başka şeyler bekliyordum ama
Hava su da olurdu gerçi
Evet dedim, güzel her şey, hava, su
Zaten insan bir şeyi bırakınca güzel olur hep
Gülümsedi,
Aşinaydı ironik şeylere besbelli
Senin ihtiyacın ne biliyorum
Şu an her şeyi serseler önüne
Bir şeyi istersin sadece orada olmayan
Ya da birisini
Ama ben varım sadece burada
Ve bir saatten az kaldı
Anlat o yüzden bana,
İki kişi bilsin en azından seni ve sebebini
Güzel konuşuyordu hiç tahmin etmememe rağmen
Ben de hep öyle konuşmak istemiştim
Tek lafımla insanları etkileyebilmeyi
Tek hareketimle dünyayı güzelleştirmeyi
Yapamıyordum ama, fark etmiyordu beni kimse
Düne kadar kimse dikkat etmemişti bana
Vardı içimde herkesin istediği
Ama kimse önemsemiyordu isteyebilecek kadar
Ben biliyorum dedim niye burada olduğumu
Senin ne işin var burada
Sen neden oturuyorsun burada
Sanki hiç bir şey yokmuş gibi
Sanki bitmeyecekmiş gibi her şey
Gülecekmişiz gibi bir saat sonra yapılan şakaya
Her şey biter desem şu an
Pis pis bakarsın bana eminim
Başka bir şey elinden gelmez zaten
(Pis pis bakıyordum zaten)
Ama ben bunu yalnız şu an için değil
Kendimi bildiğimden beri her gün yaşadım
Her şeyin biteceğini biliyordum
En güzel ya da en acılı anlarımda
Dün beni almalarından önce
Kabullenmiştim zaten gideceğimi
Ve biteceğini bunun da.
O yüzden bakma bana, barışığım ben dünyamla
Evet, anlamlıydı en azından
Ama inanmıyordum
İnanmamıştım hayatta kendimden başka bir şeye
Başkaları görmese de ben önemliydim kendimce
Küfür etse ya da ağlasa, saçma şeyler söylese
Daha bir samimi olurdu kanaatimce
Peki dedim, herhalde bir zarar gelmez
Sonuçta sen ve ben varız burada bekleyen
Ortak kaderimiz beklemek,
Hangimizin önce seçileceği en büyük sorunumuz
Ben bir şeyleri bitirememekten muzdaribim
Her şeyi başta kafamda tasarlıyorum
Planlıyorum, emirler yağdırıyorum etrafa
Beni dinleyen dinlemeyen herkese
Hepsi uyguluyor emirlerimi
Oluşuyor her şey tam da istediğim gibi karşımda
Elimin altında büyüyor düşündüğüm şey
Bazen bir çiçek oluyor bu bazen bir bina
Bazen bir dağ, bazen insan, bazen bir piramit
Bazense bir tanrı oluşturuyorum Xiuhtecutli gibi
Sonra düzgünken her şey görünüşte
Bir anda kötüye gidiyor yaptıklarım
Terse gidiyor her şey, çiçek soluyor
Bina yıkılıyor, dağ yanıyor
İnsan piramidin üstünde dua ediyor
Ve kurban ediyor seni Xiuhtecutli’ye
Kontrolüm yok benim, tutamıyorum hiç bir şeyi
Bitiremiyorum ben, onlar bitiriyor
İstedikleri gibi her şeyi
Bıraktım ben de o yüzden
Teslim oldum dün senin adamlarına
Evet, biliyorum kim olduğunu
Her şeyi bildiğim gibi, seni de biliyorum
Ve birazdan o gururun yüzünden benimle geleceğini de
Ateşin içinde birlikte yürüyeceğimizi
Ve ateşin ben istediğim için sırf
İkimizi de yok edeceğini biliyorum
Önce saate, sonra da ona baktım
Şaşırmış gibi bir hali yoktu
Gülümsüyordu hala ne olacağını bile bile
Kahretsin, hala kontrolüm yok sizin üzerinizde
Hepinizi ben var etsem de
Zaman geldi, gidelim mi?
Seçmeyecekler mi adamların birimizi?
Yo, ikimiz beraber gideceğiz
Hiç ayrılmadık ki zaten
Bir kişiyiz biz, var eden ve uygulayan
Daha güzel olacak bundan sonra buraları
Bir daha kimse bizim adımızı kullanmayacak
Birinin yaşamasına ya da ölmesine karar verirken
Kimse bizim uğrumuza savaşmayacak
Ya da doğan çocuğunu kurban etmeyecek bizim için
Hadi gidelim
Kalktım, peki dedim
Ateşe doğru merdivenleri çıkmaya başladım.
irpiedebiyatdergisi@gmail.com
Bir cevap yazın