Sonbahar geldi.Solduran bahar
yeni bir kışa giriyoruz.
güneşi kaybetmenin sevinçsizliği
çiçeklerimin de üstünde.
Sanki..
Üşengeç bir yaşamsızlık
şimdiden baharın gelişini bekliyoruz
hep birlikte; dal yaprak..
Dereden geçerken üzerine basıp
atladığımız taş.
Kış! Çiçek çiçek
sekmek istiyoruz üzerinden..
Sen, neden bu kadar uzunsun ?
İçimdeki karanlık mı
uzatıyor, gecesi uzun kışları ?
İçimdeki soğuk mu
erimez karlar yağdırıyor
her şeyin üstüne …
Kış! Sen hep en erken geliyor
diğer mevsimlerin hakkını yiyorsun.
Zaman mı beni taşıyor kışlara
ben mi taşıyorum kışımı
içimde.
Haziranda üşüdüğüm de oldu..
Her kıyafetin üstünde
gül figürlü, ilişik yakaiğne..
Ne diyordum !
Kadifemin boyu çok uzamış
iki yandan, selvi gibi
taşıyamıyor kendini.
ağır gelen yanlarını tutup
yanındaki benjaminin dallarına dayadım.
Sukulentim de cinsine muhalif
büyüdükçe kırılganlığı artan
kimsesiz çocuk..
korkuyorum, dalı ağırlaştıkça
tam kökünden kırılacak.
varlığı arzularken yoklukla tanışacak..
narin ve uzun dalını yanındaki kaktüsün
dikensiz taraflarına yaslıyorum..
Bir gülümseme
bir serinlik
içimde.
Bir insanda
yaslanacak dikensiz bir yer arayan
onca insan geliyor aklıma
Yok yok,
bu kış güzel geçecek !
her yanda çiğdemler çiçeklenecek..
Bu kış güzel geçecek!
Ben,
Bir çiçeğe omuz verdim.
Bu kış mutlaka çok güzel geçecek..
Bir cevap yazın