Taşa yazıyorum sözlerimi
dağ doğursun diye yeniden
dudağımın kıyısında tuz tadı
çünkü ağlamak çoktandır ince bir yol buluyor kendine
yüzüm bilmediğim bir savaşın artığı
–
kaç keman geçti gözlerimin önünden arşesi kırık
kınından çekilmiş kılıç
ve kırk parçaya bölünmüş bekleyiş
öyleyse birlikte bekleyelim
nasılsa gelecek sesin bittiği türkü
belki yansımayla belki suda salınımla
ellerim benim değil
–
dağ doğursun diye yeniden
kaç kez öldürdüm gölgemi
meltemi bitmeyen deniz
ve tüm gemileri batmış bir liman
en yakın yıldızdan saymaya başladım gökyüzünü
çünkü anlamak da ince bir yol buluyor kendine
tüm pazarlar pazartesi içindi
salıdan başladım haftayı tüketmeye
–
bana bir ilaç yaz tek celsede kırsın kalemi
bana bir şiir
her dizesi bir yol bulsun hayata
sözlerimden başla beni yanlış anlamaya
çünkü hayat
fazlasıyla müsait trajediye
–
“her köşebaşında körebe”
Bir cevap yazın