üşeniyorum bavulumu alıp gitmeyi
ağaçlar daha kendini bana dökmedi
bir kedi uyuşudur üstüne titrediğimiz
dokunma kırılır karıncaların yürüyüşü
bir sabah ama hiç beklenmedik
içimin nasıl bir dağ gibi uyandığını
sen yüzünü yıkıyorsun en hafiften
ben rüzgardan sana havlu örüyorum
sonra yere düşmüş bir elmayı
hatıra diye saklıyorum hiç çekinmeden
bilmiyorum belki kalbimin ısındığı
bir köşeye çekilip seni düşünüyorum
YUNUS KEMAL KARAKOYUN
15/12/2015
Bir cevap yazın