Sevgili babamın anısına
Bir tek Temmuz’u sevmem ben
Rutubet kokar burnuma
En loş sonbahardan bile bulanıktır gözümde
En ayaz kış gününden bile çok üşütür beni
Zemherinin bozduğu kabuslarımın gerçek oluşudur Temmuz
Hep sızlatır burnumun direğini
Başı da sonu da yalnızlıktır.
Ayrılıktır tek hatırlattığı
Bir ömür dinmeyecek hasrettir Temmuz
Bir cevap yazın