Bir yangının içindeyim
Ateşler sıçrıyor saçlarıma
Kıyametler kopuyor, ben yalvarıyorum.
Ben yalvarıyorum;
Tanrıya değil, Tanrı merhametli.
Sana yalvarıyorum.
Kulakların sağır, gözlerin kör…
Kavruluyorum.
Yalvarıyorum; duy!
Hiç hissetmez misin?
Sesim kısılıyor bağırmaktan
Dişlerim bile dökülüyor.
Dudaklarım ahlar içinde, yalvarıyorum.
Gözlerimden kanlar akıyor
Yalan değil!
Gerçekten kanıyor gözlerim.
Hadi artık gör!
Yalvarıyorum.
Yarasıyla kıvranan vahşi bir hayvan gibi
Yorgun ve öfkesi büyük
Savaşmaya mecbur o savaşçı
Yarası derin
Yarası sen.
Seni söküp atmaya çalıştıkça
Ellerim çürüyor, korkuyorum.
Yırtılana kadar gırtlağım bağırıyorum.
Sesim soğuyor,
Çaresizce yalvarıyorum.
Sense tam karşımda bir ahraz.
Yalvarıyorum
Bu kez Tanrıya yalvarıyorum.
Gözlerim iyileşiyor.
Sen iyileşmiyorsun
Gövdem çürüyor
Şükürler olsun, nihayet…
Nihayet ciğerimin boşluğunu hissetmiyorum.
Sessizlik…
Yırtıldı gırtlağım, bitti attığım çığlıklar.
Toprağa karışıyorum
Sessizlik…
Çürüyen gövdemi kemiren kurtları duyabilecek kadar
Büyük bir sessizlik…
Bir cevap yazın