kırılgan ruhumun şarkısı söyleniyor denize bakmayan evlerin terasında
umarsız bir zaman sıkışıklığında
aynı dolunay mı bu yüzündeki gülümsemeleri gizleyen
o karanlık sokağa her şeyi söylemiyorsun artık
ayçiçeği yağı kutularında açan çiçekler mutsuz
tasanın gizli bahçesinde son bulmuyor hatıralar
ellerin titrek
ne kadar sürer bu çoktan seçmeli yanlışların
ne zaman biter bu yalnız koridorlar
hadi sus uyuyalım
uyusun tüm yıldızlar
Bir cevap yazın