bitti daha gitmemişken ayakların
gecenin ardı bir avuç hüzün
suya düşüyor gözlerin saçların ıslak
ne tuhaftır
bak trenler kendine yolcu
bir kuş ölüyor yüreğimin tenhalığında
sana benziyor ağaçlar bir simli vitrin
ki bu ayrılık başka mevsimin kokusu
çekip giderken bir sarı gül
ve
bitti
ne sen kaldın
ne kuşun ölüsü
Bir cevap yazın