Edebiyata olan düşkünlüğümü ilk 15 yaşlarımda fark etmiştim. Zaman geçtikçe bu düşkünlük benim için büyük bir tutku haline geldi. Çocukluğumdan süregelen günlük tutma alışkanlığım zamanla kısa hikayeler, şiirler, ve yakın çevremin hayatlarına dair kısa alıntılarla kendimce onların acısını içselleştirerek yazılar yazmaya başladım. E tabi, işin içine aşk denen güzel duygu da eklenince hayat benim için farklı bir yaşam biçimi haline gelmişti. Zaman koşarcasına geçerken edindiğimiz tecrübeler bizi daha da derin anlamlı ifadeler yüklerken omuzlarımıza, yaşadığımız ve yaşanılan acıların bile güzel hatıralara dönüştürmek için bizlere büyük fırsat olduğunu anladığımda, paylaşma isteği duydum. Bu güzel fırsatı bizlere sunan Kirpi Edebiyat ailesine sonsuz teşekkürlerimi sunarım.
Bir cevap yazın