Şairin hüzün dediğini ben yağmur diye sürüyorum yüzüme. Burada bir telaş var burada, kırık masalara izler kazınmış bazıları şiire benzer bazıları dikdörtgen. çay mesela cep yakmıyor burada ama çay içiyoruz ya plastik bardaklarda vay bizim halimize sevgilim ama olsun hararetimiz aşka dair. Birbirimize yüzyıllar ısmarlıyoruz benimkisi senin elman gibi, kırmızı ve kanlı. bak, yağmur demişti şair bir şiirinde ve akşam haberlerinde ağlayan çocukların seslerini bastırmak için avaz avaz yasalar çıkartıyordu parlamenter sistemimiz, anlayacağınız parlamenter sistemimiz bazı bölgelerde ve bazı vicdanlarda sağlıga zararlıydı. Hadi yağmurdan açsana konuyu, eteklerin ıslansın tıpkı o gün gibi akşam ezanına kadar sussun silahlar ve sadece sen soyun karanlıkta kimseler bilmesin. Elimi uzattım sana konak vapurunda martıları şahit bildim ama ülke karışıktı ay/güneş/dünya arasında bir tutulma olmuş ellerimiz tutuşmamıştı. Gemi yanaştı rıhtıma mürettebat hani sağ salim falan. Ben yoruldum sen kendine iyi bak.
Bir cevap yazın