YALNIZCA YUSUFÇUKLARA SAKLANAN SESİMDİ ARADIĞIM- Süheyla Altinkaya Turan

 

Uykumu  kesen

Yusufçukları duyuyor musun Mişa?

Ama çocukken göremediğim

Ama duyduğum sesleri.

 

Unuttum sandığım,

Ama hiç unutmadığım,

Yusufçukların ney üfleyen dualarını,

İki düzinelik mesafeden,

Arşa uzanan  bedenimi,

 

Kelimelerimin çarmıhta asılışını,

Yumurtadan çıkan yavru şaşkınlığıyla

Gördüm Mişa!

Çocukken gecelerimin ayaz koynunda

Göçlerin ayak ucuna soyunmuş,

Uzak olmayan yerlerden gelen sesleri,

Vakitsiz dinlerken,

Vakti gelmiş miydi o sesin sahibini görmenin?

Şiddetli düşüşlerin  saçı ağarmış bekleyişinde.

 

Şimdi iki düzinelik mesafeden çağıran,

Kendime yabancı sesim buruşurken,

O sese yakınlaşıyormuşum meğerse,

Bilmek için eşiğin dışında

Kalmalıymışım öylece,

Anlıyorsun değil mi Mişa?

 

Su aşkına karada yüzgeçleri kuruyan,

Ölü nefesine kan damlayan balıklar,

Acılarını deniz kokularına bırakırken,

Kuru seslerin içinde  ne çok sesimi

Aramışım  duyuyor musun Mişa

Yıllardır?

Soluğumun çırpınan uzağında,

İki düzinelik zamanlarda

Takvim yırtıklarının arkalarında,

Ne  çok yaş saklamışım ah Mişa!

 

Kalbim bu gün,zincirlerine kafa tutar gibi

Boşanıyor ansızın,

Balığın suya,

Denizin  kokusuna,

Kavuşması gibi,

Uzunlu kısalı harflerim,

Bir sihre bulanan kelimelerim

Düşüyor,

Dönüşüyor,

Delice koşuşuyor

Kanrevan,

Baştan ayağa ter tuzuna batarken,

İçimdeki göğümden

Sürgünlerim yetim başlarını kaldırırken,

Bak Mişa sen de görüyor musun?

Yusufçuklarım havalanıyor,

İki düzinelik mesafelerden.